Godine 2001. pojavio se članak u istorijskoj knjizi o Garderenu (Znamenitost u zelenom). Članak, koji je napisao Dik Velthojzen opisuje spomenik, koji je podignut u znak sećanja na Srbe koji su tu bili sahranjeni 1919., kao i na istoriju o tome kako su oni dospeli tamo, zašto su umrli i kako su transportovani u Čehoslovačku 1938.
Nel van As je 2001. godine objavila drugi članak online (Smrt u kasarnama), u kome se nalazilo više detalja o žrtvama u Enšedeu i Garderenu.
Na osnovu ovih izvora, a uz pomoć ljudi, koji su bili uključeni u ranije publikacije, počeli smo naše istraživanje. Bilo je dostupno mnogo informacija u novinskim člancima, koji su datirali od 1917. do 1919. i od 1938., a koji su dostupni online u Holandskoj Kraljevskoj biblioteci u Hagu i u Regionalnoj arhivi u Najmegenu. Iz ovih članaka utvrđeno je da je 1938. ukupno 89 mrtvačkih sanduka ekshumirano, zatim dovezeno na isto mesto u Najmegenu sa ciljem da se dalje transportuju u Nemačku. Ekshumacija je izvršena u Barneveldu (Garderenu: 30), Najmegenu (21), Lonekeru (Enšedeu: 17), Dordrehtu (15), Hengelou (3), Roterdamu (1), Borgeru (1) i Amersfortu (1).
Na osnovu ovih informacija, detaljno smo istražili arhive mesta, koja su pomenuta i pronađena na umrlicama srpskih žrtava u: Apeldornu (29), Najmegenu (21), Dordrehtu (15), Lonekeru (Usselou: 10), Enšedeu (7), Hengelou (3), Roterdamu (2), Borgeru (2) i Amersfortu (1). Ovo znači da je u Enšedeu pronađeno ukupno tri imena više, nego na spomeniku. U Roterdamu i Borgeru pronađena je još jedna žrtva više, nego što je bilo ekshumirano 1938. Još jedan članak iz 1918. nas je doveo do umrlice nepoznatog srpskog vojnika u Berti, što je ukupno činilo 91 srpski vojnik, koji su umrli u Holandiji između 1917. i 1919.
Iako je u novinskim člancima iz 1938. pomenuto da su ostaci srpskih vojnika vraćeni u domovinu, u zvaničnim dokumentima iz tog perioda se pominje Čehoslovačka kao krajnja destinacija.
Poslednja faza istraživanja nas je dovela do Beograda, do Arhiva Jugoslavije, gde smo proučili različita dokumenta koji potiču iz perioda od 1920. do 1940. godine, a pripadaju različitim ministarstvima Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca i Kraljevini Jugoslaviji, i to: Ministarstvu Spoljnih poslova, Ministarstvu pravde (zaduženom za vojne grobove), Ministarstvu vera i Legacijama Kraljevine u Parizu i Briselu. Ovde smo pronašli dva krucijalna dokumenta: jedan, koji se tiče ekshumacija i drugi koji se tiče vojnih grobova. Na taj način smo saznali da su posmrtni ostaci 88 od 91 srpski vojnik, koji su umrli u Holandiji, zapravo smeštena u mauzoleju u Jindrihovicama.
